Mijn Leraar sprak tot mij over deze dingen meer dan achttienduizend jaar geleden. Ik geloofde hem niet. Hij kwam steeds weer opnieuw. Ik wou niet luisteren. Het leek irrelevant. Het waren moeilijke tijden. Het oude imperium was voorbij. De beschaving was uiteengespat en teloorgegaan, en vele groten werden ondergronds gejaagd en vernietigd. Vervolgd werden ze. Geschiedschrijving werd vernietigd. Het was een periode van groot verval. In het licht van dergelijke calamiteiten leken mij de woorden die hij sprak nauwelijks relevant. En toch koos ik ervoor te luisteren, want ik had die woorden eerder gehoord. Een oude snaar in mij werd geraakt, een oude herinnering. Ik had een herinnering aan een ervaring voor mijn geboorte die ik maar niet kon vergeten. Ze plaatsten me op een podium en bereidden mij voor om de wereld te betreden. Ze schenen een licht op mijn hoofd en zeiden: “Je zult dit licht niet vergeten.” En ik herinnerde het me. Mijn Leraar, die nu bij me is net als toen, heeft me voorbereid. Dingen die jij tegenkomt zijn veel minder moeilijk alhoewel je mogelijk meer behoeften en ingewikkeldheden hebt in jouw leven dan wij hadden. Voedsel en onderdak – dat waren onze zorgen. Jij hebt veel zorgen waar wij niet eens van droomden.
| Home | ||
| Vorige | Volgende |
